Juist ja!! Ondertussen is het gestopt met sneeuwen en hoor je het buiten alweer smelten....jammer hoor, maar als dit een voorbode is van de winter dan zal er vast nog wel veel meer vallen!! (hoop dat de inhoud van onze mazouttank het eind van de winter ook haalt...)
Vandaag kwam de sint dan eindelijk aan in Turnhout, en het was kkkkkoud!!! (zoals dat eigenlijk ook hoort, en ja thuis hebben we nog lekker warme chocolademelk gedronken..) Bedenk me nu ook dat dit de eerste foto's van Bregje met bril zijn haha, ja ons meis heeft een bril.. (nadat wij eigenlijk de eerste brief van het clb niet echt geloofden ehum)Maar goed, Sintfoto's: Zie dat de foto's flink doorheen gehusseld zijn met het oploaden, maar heb ff geen zin om te veranderen...puzzelt u zelf maar!!
Ik besef heel goed dat dit nu niet het meest gelezen log op het web is en dat moet ook niet, absoluut niet zelfs..., maar ik kan er even niet veel mee. Heb een aantal bedoelingen ermee, oa herinneringen bewaren en mijn ei kwijt kunnen. En vooral dat laatste kan ik niet meer echt, zonder dat ik gevoel heb dat ik me moet inhouden wil ik zeggen..
Wat doe ik? Ga ik gewoon zo door met oppervlakkig geratel, stop ik ermee (eigenlijk niet echt een optie) of ga ik de boel achter slot en grendel gooien...ik weet u niet!
Ik was met de meisjes op een halloweenfeest toen mijn mama mij heeft gebeld. Pas toen we thuis waren en de meisjes in bed lagen heb ik mijn voicemail geluisterd. Daarop vertelde mijn mama het nieuws dat oma geen medicatie meer kreeg en dat het binnen de week 'afgelopen' zou zijn. Meteen gepland dat ik dan deze middag eventjes naar haar toe zou gaan. Deze morgen opnieuw een voicemailbericht, oma was inmiddels overleden....
En het is zo vreemd, het raakt me nog niet echt, precies dat mijn gevoel hier los van staat...heel raar voelt dat...
We waren al lang van plan om bij haar langs te gaan, maar Kobe heeft ze nooit gezien.... Laat het in ieder geval een (harde) les zijn voor mezelf om geen dingen meer uit te stellen, maar te doen!
We waren een klein beetje te laat vertrokken uit Heist op den Berg (logeeradres van Kobe voor die avond) en kwamen dus ook via een andere kant Antwerpen binnen, om vijf minuten voor vijf reden we de parkeergarage op het Astridplein binnen, om vijf uur begon het..... Jassen opgehangen, toiletbezoek, naar onze stoelen gebracht en precies toen we een halve seconde zaten begon het:
Per 1 november aanstaande heeft deze jongedame een nieuw contract bij CM! (weeral hoor ik u denken haha) Dossierbeheerder/berekenaar staat er dan achter mijn naam!
Ik ben zelf natuurlijk heel erg blij, maar het voelt ook een beetje als het in de steek laten van mijn oude groepje! Zeker omdat de andere twee niet eens mee mogen doen voor mijn plaats, omdat ze nog geen half jaar in dienst zijn.... en zeker ook naar iemand wiens contract niet verlengd werd een tweetal maanden terug..., maar ja eigenlijk mag je daar dan niet aan denken hè, maar hey ben ook maar een mens!
In eerste instantie blijf ik gewoon op mijn plaats zitten (maar krijg al wel het bij de nieuwe job horende salaris) en wordt mijn plaats opengeschreven. De gelukkige die daar komt te zitten zal ingeleerd worden en dan start mijn opleiding (voorzien in december/januari)
Tijd om die fles champagne (die we eigenlijk pas open gingen doen als de laatste doos hier was uitgepakt) eensn meester te maken!!
Gisteren zijn we naar het 'verjaardagsfeest' van K3 in Eindhoven geweest! Heb onze meisjes al de 'ik ga naar een concert, en ik wil vooraan staan-trucjes' aangeleerd haha. Nee, maar zonder gekheid, het deed me wel eventjes terugdenken aan de tijd dat ik voor mezelf dat plekje van voor verdedigde uit alle macht... Een uurtje voor het optreden begon zag ik dat er vooraan aan het hek nog plaats was, en ik parkeer mezelf met de dames aan het hek. Dames op hun gat, voorzien van popcorn. Even later aan de babbel met de mij omringende mensen en we konden zelfs een heuse plaspauze voorzien zonder dat er gevaar dreigde om dat begeerde plaatsen te verliezen ;) 10 minuten voor het begon gingen de meisjes rechtstaan en schiet daar ineens een mevrouw met twee kindjes tussen de meisjes en het hek...(wat er toen gebeurde moet ik niet uitleggen zeker, resultaat was wel dat madam het juist voor het begin afbolde ghe ghe) Goed, muziek begint...Vrij hard voor kinderoortjes naar mijn gevoel, maar wat bleek ook vrij hard voor kinderblaasjes...Kim moest naar het toilet...en tja...dilemma...dat gaat niet gaan natuurlijk....*pling* idee, popcorn emmertje leeggegooid en dat dan maar als 'toilet' gebruikt... Ik denk dat ze nu wel klaar zijn voor pinkpop volgend jaar ;)
De foto's:
K3 al op het podium toen we aankwamen (danspasjes aan het leren aan de kindjes)
In het K3-huis
Lekker pannekoeken!
Jong geleerd is oud gedaan :D
Dit is de opname van een verjaardagsgroet aan K3, normaal gezien aanstaande zaterdag te zien op Z@ppelin!
Het was een gratis optreden, maar wat wel onbetaalbaar was dat waren de gezichtjes van de meisjes toen we ze tijdens de pistolets vertelden dat ze die middag naar K3 gingen gaan (helaas heb ik daar geen foto's van) Om de studio 100 overkill helemaal compleet te maken staat er volgend weekend de Mega Mindy-show op het programma (dies helaas nie gratis...) en ook hier weten de dames nog niets van!!
Welkom bij de zin en onzin van mijn leventje. Ik ben Monique, 33 jaar, Nederlandse, maar woon samen met mijn lieve schat Frederik in het Belgische Turnhout. Samen proberen we drie kindjes op te voeden; Kim, Bregje en Kobe. Ook loopt er hier nog een zwarte bol haar vol met stront rond, onze kat Rakker