Moest vrijdag dus terugkomen bij de dokter. Hij printte alle bloeduitslagen vanaf 2004 uit en legde ze naast elkaar om ze te vergelijken.
De witte bloedcellen blijken dus al die tijd al verhoogd gestaan te hebben, met een hoogste piek naar 13000, maar meestal tussen de 10 en 11000. Als dit over drie maanden weer zo'n waarde geeft dan gaat hij ervan uit dat het gewoon mijn normale waarden zijn (zolang er geen echte hoge pieken naar de 18 of 19 gaan..) en das op zich wel een geruststelling, maar blijf het vreemd vinden dat andere doktoren dat nooit hebben opgemerkt..
Dan mijn ijzer, dat staat dus nog altijd op de helft van wat het minimaal moet zijn. Nu zijn daar drie mogelijkheden voor:
- ik haal het niet uit mijn voeding (maar dit valt weg te strepen tegen de ijzerpillen)
- ik neem het niet op (dokter raadde me wel aan om vitamine c bij te pakken)
- ik verlies op de een of andere manier bloed (nu ben ik ondertussen zo goed als van mijn maandelijkse rotzooi af, thx to mn mirena dus dat is ook al geen oorzaak)
Omdat de dokter toch die laatste reden de belangrijkste vind om verder te onderzoeken werd er een afspraak gemaakt bij een maag/darmspecialist en daar mag ik me volgende week donderdag melden, om te zien of er ergens een zweertje of poliepje aan het moeilijk doen is. Waarschijnlijk wacht mij dus een gastroscopie en een coloscopie..(yeah..)
Maar moet wel bekennen dat ik me best ongerust heb gemaakt, zag me bij wijze van spreke al bijna aan de zakjes bloed hangen....om maar te zwijgen over wat namen als leukocyten in mijn hersentjes teweeg brengen.
En Monique zou Monique natuurlijk niet zijn als er zaterdag (nadat ik op vrijdag tegen de dokter had gezegd dat ik al zeker drie maanden geen bloed meer had verloren) ineens een maandverband nodig was en ik vannacht twee uur wakker heb gelegen met maagkrampen...