beetje bang

In december ging ik naar de dokter om mijn bloed eens te laten nakijken, voelde dat er iets niet in orde was. Resultaat was een zéér laag ijzergehalte (ben je niet ontzettend moe?? hoor ik de dokter nog zeggen door de telefoon) onder de ondergrens, en een iets te hoog aantal witte bloedcellen dus boven de bovengrens. Dat eerste ging verholpen worden met ijzerpillen en het tweede moest zeker gaan dalen en twee weken later ging hij dat nog eens bekijken. Maar ondertussen was het de week van kerst en de andere dokter in de praktijk gaf me de uitslag, ijzer was aan het stijgen en de witte bloedcellen iets gedaald maar nog altijd iets te hoog en over twee maanden nog eens prikken. Nu ben ik maandag teruggegaan om te prikken, bij de andere dokter...Frederik had de afspraak gemaakt en pas toen ie neerlegde gerealiseerd dat ik liever bij die eerste dokter wilde, maar ja. Dinsdag gebeld voor de uitslag, ijzer was ok, witte bloedcellen 'iets verhoogd', maar hoger dan de allereerste keer..., over drie maanden nog eens prikken.

Nu zaten de woorden van de eerste dokter nogal in mijn hoofd 'die moeten zeker gaan dalen' en ik heb hem daarjuist maar eens gebeld omdat ik me toch wel ongerust maak, ze staan nb hoger dan de eerste keer... Hij kijkt mijn uitslag na en blijkt dat mijn ijzerwaarde weer terug onder de ondergrens staat en dat terwijl ik ijzerpillen pak (andere dokter had de verkeerde waarde gelezen..grmbl) en dat inderdaad die witte bloedcellen te hoog staan. Hij wil nu graag verder onderzoeken dus morgenavond mag ik me weer melden.

Ben aan de ene kant blij dat uit mijn bloed blijkt dat er inderdaad iets niet juist is en dat het echt niet in mijn hoofdje zit, maar aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang...